Zalety produktu

• Całkowite wykorzystanie wszystkich szlaków metabolicznych prowadzących do syntezy tlenku azotu.
• Zwiększenie wydolności tlenowej.
• Naturalne zwiększenie metabolizmu energetycznego bez efektu nadmiernego rozdrażnienia i pobudzenia.
• Bez efektu “zejścia” (poczucie jeszcze większego znużenia i zmęczenia po czasie).
• Poprawa funkcji kognitywnych, szybkości reakcji, koncentracji i skupienia.
• Gwarancja pobudzenia bez dodatku kofeiny – może być spożywany nawet przed wieczornymi sesjami treningowymi.

Dedykowany dla osób:

• aktywnych fizycznie, w celu zwiększenia wydolności podczas treningu/pracy,
• pracujących umysłowo lub uczących się, w celu maksymalizacji wydajności dzięki składnikom pobudzającym funkcje kognitywne,
• wykonujących czynności przez długi czas, w celu redukcji znużenia i zmęczenia np. kierowcy podczas długiej jazdy samochodem.

TLENEK AZOTU

To nieorganiczny związek chemiczny, którego najbardziej znaną i niezwykłą funkcją, w kontekście fizjologii sportu, jest jego rola w kontrolowaniu rozszerzania naczyń krwionośnych. To prowadzi do usprawnienia transportu krwi, tlenu i roli w oddychaniu mitochondrialnym, a tym samym zwiększaniu wydolności i wydajności treningowej (1). Istnieją trzy drogi do syntezy tlenku azotu:

1. Przez enzym syntazy NO (arginina).
2. Przez dostarczenie substratu do produkcji argininy (cytrulina).
3. Przez redukcję azotanów w jamie ustnej i żołądku do tlenku azotu (rośliny zawierające azotany).

ARGININA

Arginina jest aminokwasem, który uczestniczy w syntezie i biodostępności tlenku azotu (NO). Dzięki temu wykazuje działanie rozszerzające naczynia krwionośne, ułatwiając przepływ krwi, a co za tym idzie tlenu i substancji odżywczych do pracujących mięśni (2,3). Suplementacja argininą zmniejsza poziomy amoniaku, mleczanu, kwasów tłuszczowych po wysiłku (4,5). Wykazuje wzrost poziomu glicerolu po wysiłku, z poprawionym utlenianiem węglowodanów i wydolnością tlenową, co może przynosić potencjalne korzyści w sportach wytrzymałościowych (6). W ten sposób arginina wykazuje wpływ na różne szlaki fizjologiczne i metaboliczne, które mogą poprawiać wyniki sportowe zarówno w zakresie wytrzymałości tlenowej, jak i beztlenowej (7). Dla przykładu: Badanie przeprowadzone na 56. piłkarzach wykazało, że suplementacja 2 g L-argininy dziennie przez 45 dni, znacznie poprawiła wyniki sportowe w porównaniu z grupą placebo (8). Inne badanie wykazało, że osoby przyjmujące napój zawierający 6 gramów L-argininy na 1 godzinę przed intensywnym wysiłkiem na rowerze, miały znacznie podwyższony poziom tlenku azotu we krwi i były w stanie ćwiczyć dłużej, w porównaniu z grupą placebo (9). Suplementy z argininą często chętnie używane są również przez grupę osób uprawiających treningi oporowe (podnoszenie ciężarów, trójbój siłowy,kulturystyka). Efekt rozszerzający naczynia krwionośne i usprawniający przepływ krwi nie tylko działa korzystnie, dostarczając tlenu i usprawniając szybszą utylizację metabolitów, ale również gromadzi duże ilości natlenionej krwi w pracujących mięśniach, co daje wizualny efekt “pompy mięśniowej”, sprawiając, że mięśnie podczas treningu są większe, bardziej pękate i napompowane co wiąże się z większą motywacją i satysfakcją treningową oraz potencjalnymi korzyściami prowadzącymi do hipertrofii (wzrostu) mięśni, również z możliwym pozytywnym wpływem na ich siłę. Arginina jest przekształcana w tlenek azotu za pośrednictwem enzymu syntazy NO (NOS). Ta reakcja jest procesem dwuetapowym, w którym arginina reaguje z tlenem, tworząc tlenek azotu i cytrulinę (10). Proces działa efektywnie, gdy obecne są odpowiednio duże ilości argininy w organizmie. Jednak arginina bierze udział również w innym szlaku metabolicznym, w którym wiąże się z enzymem arginazą, gdzie reaguje z wodą i jest przekształcana w ornitynę i mocznik (7). Obie reakcje mają podobne wskaźniki wykorzystania substratu. Oznacza to, że połowa egzogennej (suplementowanej) argininy, będzie wykorzystana przez enzym NOS do wytwarzania tlenku azotu, a druga połowa będzie wykorzystana przez arginazę (11). Zatem, aby zmaksymalizować powstanie i wykorzystanie tlenku azotu, niekoniecznie prześciganie się tylko w ilości argininy w porcji ma sens (zachowanie często spotykane wśród producentów suplementów dla sportowców). Przy wysokich jednorazowych dawkach, arginina może bowiem powodować nieprzyjemne skutki uboczne, w tym wzdęcia, bóle brzucha, nudności i biegunkę (12). W związku z tym, aby zwiększyć produkcję tlenku azotu, można wykorzystać inne szlaki metaboliczne prowadzące do jego powstawania.

CYTRULINA

jako substrat w produkcji tlenku azotu L-cytrulina może zwiększać poziom tlenku azotu, chociaż sama cytrulina bezpośrednio nie wpływa na powstanie NO. L-arginina jest głównym prekursorem tlenku azotu, poprzez aktywność enzymu syntazy tlenku azotu (NOS). L-cytrulina jest drugim donorem NO w szlaku zależnym od NOS, ponieważ może zostać przekształcona w L-argininę (13). Zatem cytrulina może pełnić funkcję prekursora syntezy argininy, będącej substratem dla syntaz tlenku azotu (NOS). Enzymy NOS katalizują złożoną reakcję enzymatyczną prowadzącą do powstania NO z L-argininy i tlenu cząsteczkowego (14). Znaczenie L-cytruliny, jako wsparcia ergogenicznego wynika z faktu, że L-cytrulina jest wchłaniana w jelitach w znacznie większym stopniu niż L-arginina, a co za tym idzie, sama mogłaby być skutecznym sposobem na podniesienie pozakomórkowego poziomu L-argininy. Hipotezę tą potwierdza badanie, które wykazało, że doustna suplementacja cytruliny zwiększała poziom argininy w osoczu bardziej niż sama arginina. Badanie wykazało, że osoby, które spożyły 3 g cytruliny, miały wyższy poziom argininy w osoczu oraz zwiększone stężenie tlenku azotu i metabolitów cGMP w moczu, w porównaniu z osobami przyjmującymi argininę solo (15). Jabłczan L-cytruliny może także korzystnie wpływać na eliminację amoniaku w trakcie regeneracji po wyczerpującym wysiłku mięśniowym, a także jako skuteczny prekursor L-argininy i kreatyny. Odpowiedź ergogeniczna suplementów L-cytruliny lub L-argininy zależy od poziomu wytrenowania badanych. Badania z udziałem niewytrenowanych osób wykazały, że donory NO mogą poprawić wyniki ćwiczeń o charakterze tlenowym i beztlenowym. Istnieje jeszcze inny, alternatywny szlak metaboliczny, niezależny od NOS, szlak syntezy NO, oparty na prostej redukcji azotanów i azotynów, mogący wpływać na zwiększenie poziomu tlenku azotu w organizmie (16,17). Połączenie argininy, cytruliny i azotanów może stanowić zatem najlepszą(!) i najbardziej innowacyjną(!) kombinację, prowadzącą do efektywnej produkcji oraz wykorzystania tlenku azotu przez sportowców!

AZOTANY

Innym szlakiem metabolicznym, dzięki któremu może zostać wytwarzany NO, jest szlak azotan-azotyn-tlenek azotu. Azotany (NO3-) przyjmowane z pożywieniem mogą zostać przekształcone w azotyny (NO2-). Po przekształceniu w azotyny cząsteczki te można zredukować do tlenku azotu za pomocą reduktazy azotynowej, nie martwiąc się o reakcje uboczne, które mogą zmniejszyć produkcję tlenku azotu (jak w przypadku argininy z powodu arginazy) (18). Azotany są obecne w wielu artykułach spożywczych i występują w dużych ilościach w zielonych warzywach liściastych i burakach. Badania pokazują, że azotany w diecie zwiększają produkcję tlenku azotu (NO) w mięśniach, co wywołuje kaskadę reakcji, które prowadzą do zwiększenia wydajności treningowej (19–21). Przede wszystkim NO rozluźnia mięśnie gładkie w ścianach naczyń krwionośnych, dzięki czemu mogą się szeroko otwierać, aby umożliwić przepływ większej ilości krwi, co obniża ciśnienie krwi. Dzięki temu serce nie musi tak ciężko pracować, pompując potrzebną krew, a to poprawia wydajność ćwiczeń. Co ciekawe, suplementacja azotanami zmniejsza również “koszt tlenu”/dług tlenowy podczas ćwiczeń submaksymalnych i może poprawić tolerancję oraz wydajność treningową. W jednym badaniu rekreacyjni kolarze pijący duże dawki skoncentrowanego soku z buraków (naturalne źródło azotanów) zużywali około 3 procent mniej tlenu – co oznacza mniejsze zużycie energii podczas testów wysiłkowych niż grupa placebo (22). W 2018 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski oficjalnie zajął stanowisko, uznając, że istnieją mocne dowody na korzyści płynące z suplementacji azotanami (23). W badaniu naukowców z Uniwersytetu Aalborg w Danii (24), poddali dobrze wytrenowanych rowerzystów serii testów. Najpierw każdy ochotnik pił przez tydzień dwie dawki skoncentrowanego soku z buraków (wystarczające do uzyskania 12 mmol azotanów), a następnie wykonali próby czasowe na 10 km. Średnia moc kolarzy poprawiła się o około 5 watów i ukończyli oni wyścig na dystansie 10 km o 1,6 procent szybciej po siedmiu dniach spożywania soku z buraka. Autorzy doszli do wniosku, że te wyniki dostarczają dowodów na to, że przewlekła suplementacja wysokimi dawkami azotanów poprawia wydajność i wydolność dobrze wytrenowanych sportowców. Zatem w przypadku niewytrenowanych i rekreacyjnie ćwiczących osób dodatek azotanów wydawał się zapewniać korzyści w zakresie wydajności. Osobno należy rozpatrywać wysportowanych sportowców, którzy już w naturalny sposób produkują duże ilości tlenku azotu – adaptacja treningowa – więc korzyści z picia soku z buraków będą u nich tylko chwilowym impulsem. Okazuje się jednak, że wysoko wytrenowani ludzie potrzebują po prostu większej dawki azotanów, aby uzyskać odpowiedni „zastrzyk energii”, ponieważ ich ciała już same wytwarzają wysokie poziomy NO.

SZAŁWIA

Badania na sportowcach wskazują, że szałwia poprawia funkcje poznawcze (pamięć roboczą, czas reakcji i mniejsze odczucie zmęczenia i wysiłku). Pozytywne efekty uzyskano w stanie przed wysiłkiem i utrzymywały się one nawet przy zmęczeniu (29). Działanie poprawy pamięci i koncentracji odbywa się przez hamowanie acetylocholinoesterazy, czyli enzymu rozkładającego neuroprzekaźnik, jakim jest acetylocholina (30,31). Ten szlak metaboliczny wpływa na poprawę koncentracji, czujności, ale odbywa się bez stymulacji katecholamin takich jak adrenalina, noradrenalina czy dopamina, więc nie pobudza tak jak kofeina/kawa. Takie działanie ma szczególne znaczenie u sportowców, którzy muszą być permanentnie skoncentrowani i podejmować szybkie decyzje np. sztuki walki, wszelkiego rodzaju wyścigi. Zastosowanie szałwii będzie zatem celowe zarówno w sportach:

• krótkotrwałych i sprinterskich (szybkość i czas reakcji),

jak i w dyscyplinach charakteryzujących się:

• długim wysiłkiem (biegi długodystansowe, kolarstwo itp.).